Teño moita morriña, das xentes, dos lugares, do fogar.
Teño morriña dos cantos das javiotas, dos cans de palleiro, dunha boa "Estrella Galicia", das patacas de Coristanco e do polvo de Arzúa, Melide, Viveiro e Padrón; das empanadas (con paus), dos mexillóns de batea, do arros con leite, e do cheiro do mar cando baixa a marea.
Morriña da Curota, San Alberto... (Aloia e Santa Tegra tamén), da Festa da Dorna e do Albariño, do San Roque de Villagarcía, e de Palmeira da praia da Corna; do tenis; e da lus que da o faro da Torre de Hércules.
Un biquiño moi jrande.
¡Son un morriñento!
P.D. se admiten comentarios...
Donde queira que vaias sempre encontras a un morriñento da nosa fermosa Galicia .Así somos os galegos uns enamorados da nosa terriña.
ResponderEliminarXa sabes, o Santa Tegra ten as mellores vistas, pero o Aloia é moito mellor monte, ainda que as vistas dende a cruz do Aloia ten moi bos recordos, e un vídeo para alguén moi moi especial.
ResponderEliminar